فيروزه ناب

… وچشمانت

فيروزه ناب

چشمه هاي سبز

چونان کبوتران سبزينه پوش گنبد طلا

که پرواز مي کنند،

و چشم و نگاه تو را

به پنجره فولاد

گره مي زنند

… و دستانت

در نشيب و فراز نياز

نذر مي کنند

راز عطشناک چشمهايت

مي شکفند،

تو باران مي شوي 

آيينه هاي حرم

تو را تکرار مي کنند

و تو

به پاي بوسي عشق مي روي 

آن جا که

نيلوفران قد کشيده اند

و برگ هاشان دست مناجات است

تو سيلي از تمنا مي شوي 

تو زيبا

توعذرا

مي شوي 

و ادراک ايمان را حس مي کني 

اينک از آن همه سجاده و نياز

به بار نشسته اي 

گل و ريحان در وجودت

جوانه دارند

و ترنم آرزوهايت

قشنگ ترين آوازهاست

عزت خياباني