مرحوم شيخ مفيد و ديگر بزرگان، به نقل از علي بن أسباط که يکي از اصحاب و دوستان حضرت علي بن موسي الرضا عليهماالسلام است، حکايت کنند:

روز عيد عرفه جهت زيارت و ديدار مولايم، حضرت ابوالحسن، حضرت رضا عليه‏السلام حرکت کردم؛

وقتي الاغ را آماده کردم، امام عليه‏السلام سوار بر آن شد و سپس به سمت قبرستان بقيع جهت زيارت قبر شريف مادرش، حضرت فاطمه‏ي زهراء عليهاالسلام حرکت کرد و من نيز همراه سرور و مولايم به راه افتادم.

پس هنگامي که وارد قبرستان بقيع شديم، خدمت حضرتش عرضه داشتم: اي سرور و مولايم! چه کساني را قصد کنم و چگونه سلام گويم؟

حضرت فرمود: بر مادرم، فاطمه‏ي زهراء عليهاالسلام و بر دو فرزندش، حسن و حسين، همچنين بر علي بن الحسين، زين‏العابدين و محمد بن علي، باقرالعلوم و جعفر بن محمد، صادق آل محمد، و بر پدرم، موسي بن جعفر(صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين)، سلام بده و ايشان را با کلماتي زيبا و مناسب زيارت کن.

پس من نيز بر يکايک آن بزرگان معصوم، سلام و تحيت فرستادم و چون زيارت امام رضا عليه‏السلام پايان يافت، به سمت منزل بازگشتم.

در بين راه به حضرت اظهار داشتم: يا ابن رسول الله! اي سرور و مولايم! من تهي‏دست و درمانده هستم و چيزي در اختيار ندارم که بتوانم به افراد خانواده‏ام عيدي دهم و آن‏ها را در اين روز و عيد عزيز دلشاد و خوشحال گردانم.

امام عليه‏السلام پس از شنيدن سخن و درخواست من، با چوب‏دستي خود - که همراه داشت - خطي روي زمين کشيد؛ و سپس خم شد و قطعه‏ي طلائي را - که قريب يکصد دينار ارزش آن بود - برداشت و به من عنايت نمود.  

من با گرفتن آن هديه خوشحال شدم و توانستم نيازهاي خود و خانواده‏ام را تأمين نمايم.

منبع : چهل داستان و حدیث از امام رضا علیه السلام