امروز، همان روزی است که نهال انقلاب بارور شد و رای های سبز مردم، برگ های شاداب همان نهال بودند. در روز 12 فروردین، نتیجه درخشان همه پرسی اعلام شد، درحالی که همه نتیجه را می دانستند. مردم، پیش تر آرای خودشان را با خون هایشان، با فریادهایشان و با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» اعلام کرده بودند. سرانجام در این روز پربرکت، نظامی به دنیا آمد که نور اسلام عزیز را پس از گذشت قرن ها، دگرباره نه تنها در ایران اسلامی، که در سراسر جهان به ارمغان آورد. در این روز عزیز، ساختار جدید سیاسی ـ اجتماعی ایران، بر مبنای آرای اکثریت قریب به اتفاق مردم، یعنی 2/98 درصد تثبیت شد و مردم، به آزادی رسیدند. آزادی اسلامی، براساس آزادی انسان است. به گفته شهید مطهری: اینکه می گوییم در اسلام آزادی وجود دارد، به این معناست که اسلام می خواهد آزادی واقعی، یعنی در بند کردن حیوانیت و رها ساختن انسانیت به انسان بدهد. آزادی در اسلام، یعنی انسانیت رها شده، حال آنکه این واژه در قاموس غرب، معنای حیوانیت رها شده را متضمن است. از دیدگاه اسلام، آزادی و دموکراسی براساس آن چیزی است که تکامل انسانی را ایجاب می کند.[1] هدف نهایی شعار انقلاب، جمهوری اسلامی بود. واژه جمهور، به معنای توده یا انبوه مردم است و منظور از گنجاندن چنین واژه ای برای نظام شکل گرفته بعد از انقلاب، اتکا داشتن و تعیین کننده بودن رای مردم در سرنوشت خود و همه امور اجرایی کشور است و به طور کلی، حکومتی را تبیین می کند که برای تأمین زندگی دنیایی مردم، به خود آنها وابسته باشد. واژه اسلامی نیز به سبب تمایز آن از دیگر نظام های جمهوری است که ویژگی های خاص خود را داشته، در آن، ارزش های الهی و قرآنی بر تمام شئون حاکمیت دارد. همچنین ولی فقیه که براساس نظامی الهی، ولایت امر و امامت امت را بر عهده می گیرد، افزون بر تأمین زندگی مردم، مسئولیت هدایت مردم و کمک به رشد و تعالی آنان را عهده دار است. امام خمینی(ره) به شکرانه این پیروزی درخشان در پیام خود فرمودند: من به دنیا اعلام می کنم که در تاریخ ایران، چنین رفراندومی سابقه ندارد که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوق ها هجوم آورده و رای مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه به زباله دان تاریخ دفن کنند. … من از این هم بستگی بی مانند که همه به ندای آسمانی «واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا» لبیک گفتند و به اتفاق آرا به جمهوری اسلامی رای مثبت دادند و رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند، تقدیر می کنم.[2] پی نوشت ها: [1]. مرتضی مطهری، پیرامون انقلاب اسلامی، 1359، صص 8 و 82 . [2]. صحیفه امام، ج 6، صص 452 و 453.

منبع :پایگاه حوزه

صفحات: 1· 2